De laatste peren

Peer

De rozen zijn uitgebloeid, het is geen zomer meer
Ik ben alleen en heb een peer

De avond valt ook steeds vroeger, wat ik ook probeer
Ik schil de peer en snij de peer

In weemoedige, herfstige sfeer
Peuzel ik mijn stukje peer

De koude sluipt nader en de regen druizelt neer
Ik ben alleen en zonder peer

------------------------------------
uit: ' Tuindersliedboek', 1983, Drs. P.

We hadden een stevige herfsstorm deze week. In Nederland voelt een herfststorm al gauw guur en koud aan. Hier hadden we echter een warme wind vanuit het zuiden. Het was met 22 graden Celsius zelfs aangenaam. De herfststorm heeft de laatste peren uit de bomen geschud.  

 Het zijn oude perenbomen en ik heb geen idee wat voor peren het zijn.  Ze hebben wel iets weg van Dirkjesperen. Het zijn smakelijke fris-zoete peren, zijn onregelmatig van vorm, verschillen onderling heel erg in grootte en dikte en rijpen vrij snel.  Een dag te lang laten liggen en ze verkleuren al helemaal bruin. Het is een lekker handpeertje, maar met beetje een stugge, harde schil.  Ook zeer geschikt als stoofpeertje. Of in een taartje.

De peer wint aan populariteit – in Nederland staan er in de professionele boomgaarden sinds kort meer perenbomen dan appelbomen. In Belgie was dit al een tijdje zo.

Ook wij willen meer perenbomen in onze boomgaarde. Meerdere rassen handperen en stoofperen zouden we willen zien, het liefst  gecombineerd met een paar oude, vergeten perenrassen. 

Tom Verhoeven

Auvergne, herfst 2012